Mezun olduğum Erickson Koçluk Okulunda aylık olarak düzenli toplantılar yapılır, bu ayki toplantının gündeminde Ekim 2012’de Londra’da yapılmış olan Uluslar arası Koçluk Federasyonu Yıllık Toplantısına ilişkin izlenimlerin paylaşılması vardı.
Yapılan sunumların tamamı çok güzel ve etkileyici idi. Ben bu sunumlardan özellikle 2 tanesinin içeriğini sizinle paylaşmak istiyorum.
Bir tanesi ana baba koçluğu ile ilgili ve sonrasında iş hayatına bağlayacağım. Diğeri ise nasıl daha cesaretli olabiliriz konusunu işleyecek ve kendi deneyimimden bildiğim bir konu aslında.
ANA BABA KOÇLUĞU / DIANE STERLING (Aktarımcı : Pelin Asmaz Adalı)
Yaklaşım: Çocuklara ve gençlere en iyi yardım ebeveynden gelir. Bu nedenle ebeveynlere koçluk yaklaşımı kazandırmak önemlidir. Ebeveyn, kendisini çocukları konusunda yetersiz hissederse suçluluk ve utanç duyar.
Çocuklar/Gençler yardım alma ihtiyacını ifade edemediklerinde ters tepki verebilirler.
Onlara şu soruları sorabilirsiniz:
Sana nasıl davranılmasını istersin?
Gelecekte nasıl bir yaşam sürmek istiyorsun?
Çocukların/Gençlerin ortak şikayetleri:
Takdir edildiğimi hissetmiyorum.
Desteklendiğimi hissetmiyorum.
Duyulduğumu / dinlendiğimi hissetmiyorum.
Ebeveynlerimin ilgisini hissetmiyorum.
Ne Yapabiliriz?
Saygı duymak, dinlemek, anlamak, takdir etmek, desteklemek, sorumluluk almasını sağlamak ve belli sınırlar içinde bağımsızlık hissini yaşatmak önemlidir.
Ne yaptıklarından dolayı değil kim olduklarından dolayı gençlere saygı duyun.
“Bu yaptığından dolayı seninle gurur duyuyorum” yerine “bu yaptığından dolayı sana saygı duyuyorum” diyebilirsiniz, bu onunla ilgili bir şeydir (kimlik boyutu), ilki ise daha çok bizden övgü almak adına yapacağı davranışlara dönüşebilir.
Hepimizin içinde büyümeyen bir çocuk olduğuna göre aynı şeyleri hissediyor olabilir miyiz?
Saygı duyulmak, dinlenmek, anlaşılmak, takdir edilmek, yeni şeyler denediğimizde desteklenmek isteriz.
İşyerlerinde bu durum çok sık karşımıza çıkar. Özellikle astlarımızla olan ilişkilerimizde bu konulara dikkat etmek daha iyi bir yönetici olmamızı sağlar.
KIRILGANLIK – SAVUNMASIZLIK – KORUNMASIZLIK
VE CESARET
GÜVENLİK ARALIĞINI SIFIRLAMAK
Dr. Brene Brown (Aktarımcı Dr. Zerrin Başer)
“Kırılgan, savunmasız olmaya cesaret edebilmek herkesle bir bağlantı halinde olduğumuza ve yalnız olmadığımıza güvenmektir.” Dr. Brene Brown
Utanç duyma korkusu, cesaret ve güvenin önündeki en büyük engeldir. İnsanın sadece kendisine odaklanmasına neden olur. Hata yapma özgürlüğünü ortadan kaldırır.
Güvenlik aralığını sıfırlayarak cesaretinizi güçlendirebilirsiniz.
Bunun için,
Mükemmelliyetçi olmayın,
Olana, yaşanana güvenin,
Kesin ve emin olma ihtiyacını terk edin,
Yaratıcılığınızı besleyecek aktivitelerde bulunun,
Karşılaştırma yapmayı terk edin.
Kendinize şu soruyu sorun lütfen:
Utanma duygusunu oluşturan beklentilerim/endişelerim neler?
Ne yaşadıysanız veya ne yaşamaktan korkuyorsanız bunu güvendiğiniz birisiyle paylaşın, veya kendinizle bu konu hakkında konuşun veya bu konu hakkında yazın.
Bundan 3 ay öncesine kadar plaza ortamında çalışan bir bankacıydım. 15 yıllık bir denetim ve finans tecrübem vardı. 4 yıldır ilgilendiğim kişisel gelişim ve koçluk konularını mesleğim haline getirmeye karar vererek kurumsal iş hayatının dışına çıkmayı seçtim. Peki, pek çok insanın düşündüğü ama çok az insanın gerçekleştirdiği bu cesaret dolu adımı nasıl atmıştım.
Bu akşamki toplantıya katıldıktan sonra anladım ki, güvenlik aralığını sıfırlamayı seçmişim.
Beni bekleyen “kesin ve emin” hayatı terk edip kendimi yaşamın kollarına atmışım.
Pişman değilim ve herkese tavsiye ederim.
Unutmayın; yaşam bir hediyedir, her gün yeni bir şeyler öğrenip birileriyle paylaşmaya gayret edin, geçmiş güzeldir, geçmiş güzelse anda kalmak kolaylaşır.
Sevgiler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder